Dudy i inne instrumenty pasterskie (…) to skrócony tytuł projektu realizowanego przez stowarzyszenie Region Beskidy przy wsparciu Narodowego Centrum Kultury w ramach programu EtnoPolska 2024. Celem projektu jest przywrócenie znaczenia oraz popularyzacja umiejętności gry i wytwarzania instrumentów, które wraz z postępem cywilizacyjnym ulegają niestety… zapomnieniu.

Wykonać dudy żywieckie nie jest łatwo. Budowniczy tego instrumentu powinien bardzo dobrze posługiwać się urządzeniami do obróbki drewna i metalu, wykazując się przy tym dużą starannością i precyzją. Musi znać się na brzmieniu dud i technice gry, aby potrafić uzyskać właściwy strój oraz jakość dźwięku. Nie bez znaczenia jest także zmysł estetyczny, który pozwoli zbudować instrument nie tylko dobrze brzmiący, ale i pięknie wyglądający. Jednak najważniejsza przy budowie dud jest… cierpliwość.

Do wykonania dud niezbędne jest przede wszystkim dobrze wysezonowane drewno. Warsztat budowniczego winien być wyposażony między innymi w dobrą tokarkę, która posłuży do wyrobu gajdzicy (piszczałki melodycznej) i huku (piszczałki burdonowej). Do wykonania zdobień niezbędne będą natomiast umiejętności snycerskie, które... przychodzą z czasem.

Oprócz elementów drewnianych na dudy składają się ponadto wykonany ze skóry koziej wór rezerwuarowy, rogi i rezonatory, czyli mosiężne puszki wieńczące rogi.

Po wykonaniu wszystkich elementów instrumentu należy je tylko złoży w całość, nastroić i grać, a o tym jak wygląda początkowy etap budowy dud najlepiej „opowie” poniższa galeria zdjęciowa.