Slide

Hala Boracza

STROPIEŃ TRUDNOŚCI

Droga na Halę Boraczą prawie w całości prowadzi asfaltem. Jedynie ostatni, 300-stu metrowy odcinek (od przełęczy do schroniska) to szeroka, kamienista ścieżka z nierównościami. Długość trasy to 3,2 km w jedną stronę (w sumie 6,4 km), natomiast różnica wysokości pomiędzy punktem startowym a schroniskiem to 278 m. Jednostajny, ale dość stromy podjazd, a w drodze powrotnej zjazd powoduje, że konieczna jest tutaj pomoc asystenta osoby niepełnosprawnej. Zwłaszcza, że po drodze sporadycznie poruszają się samochody uprawnionych do wjazdu mieszkańców i obsługi schroniska.
POBIERZ TRASĘ GPX
asfalt
szuter
kamienie
bufet
płatność kartą

PRZEBIEG TRASY

Trasa rozpoczyna się przy parkingu. Tuż obok znajduje się sklep spożywczy (czynny 7 dni w tygodniu). Początkowo poruszamy się szlakiem czarnym - kierunek Hala Boracza Schronisko PTTK, w prawo od parkingu. Przekraczamy potok Żabniczanka, a następnie podążamy w górę doliny, wdłuż potoku Studziańskiego, w korycie którego obserwować można wychodnie skalne fliszu karpackiego. Po około 250 metrach mijamy po prawej stronie drewnianą kaplicę Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a po kolejnych 170 metrach - wiatę turystyczną.

Po pokonaniu 1,5 kilometra od początku trasy asfalt zakręca w prawo, natomiast szlak czarny biegnie dalej prosto. My wybieramy asfalt i zakosami wspinamy się w górę, by po kolejnych 700 metrach zobaczyć pierwsze zabudowania przysiółka Milówki. Warto co jakiś czas odwrócić się, by móc podziwiać stopniowo odsłaniającą się panoramę gniazda Romanki i Rysianki. Asfalt kończy się na przełęczy, skąd do schroniska pozostaje już tylko około 300 metrów. Z przełęczy odbijamy w lewo a asfalt zamienia się w szeroką, jednak nieco nierówną ścieżkę.

W drodze z przełęczy do schroniska, po lewej stronie mijamy tablicę informacyjną dotyczącą pasterstwa w Beskidach. Tuż za nią, w lewo skręca droga, przy której znajduje się gospodarstwo rolne, w którym można zakupić wyroby, takie jak oscypki, bundz czy bryndzę.

Warto zadać sobie trud i podejść pod samo schronisko, bowiem słynie ono z pysznych jagodzianek, dostępnych przez cały rok. Dla osób poruszających się na wózkach sugeruje się podjazd do schroniska z prawej strony budynku, po trawiastym, lekko nierównym zboczu i skorzystanie z infrastruktury przyschroniskowej - stolików i ławek. Ze względu na schody, ciasne korytarze i toalety - korzystanie ze schroniska dla osoby niepełnosprawnej może nie być możliwe, a na pewno będzie utrudnione.

Po nacieszeniu się smakiem jagodzianek i widokami roztaczającymi się na Beskid Śląski, Żywiecki, a przy dobrej widoczności nawet Beskid Śląsko-Morawski (Czechy) po swoich śladach kierujemy się w dół - najpierw szutrem, a potem drogą asfaltową, aż do parkingu w Żabnicy Skałce.

GALERIA

Foto na www nr 1_Hala Boracza
Foto na www nr 2_Hala Boracza

DOJAZD DO PUNKTU STARTU

Transport publiczny

Alternetywą dla dojazdu autem może być komunikacja publiczna. Najlepiej do Węgierskiej Górki dojechać pociągiem Kolei Śląskich (linia Katowice - Zwardoń), a następnie przesiąść się do busika w kierunku Żabnicy. Linię autobusową obsługuje firma Thermo-Car, a aktualny rozkład jazdy można znaleźć tutaj:

https://thermo-car.pl/330-rozklady-jazdy.html

Przystanek autobusowy Węgierska Górka Centrum znajduje się ok. 200 m od budynku dworca kolejowego. Na uwagę zasługuje jednak fakt, że środki transportu przewoźnika mogą nie być przystosowane do przewożenia osób z niepełnosprawnością, więc przed planowaniem podróży warto upewnić się telefonicznie, czy istnieje taka możliwość.

Transport własny

Najdogodniejszy środek transportu do Żabnicy Skałki, skąd rozpoczyna się trasa na Halę Boraczą to samochód. Niewielki, ale darmowy parking dla samochodów osobowych znajduje się tuż obok przystanku autobusowego Żabnica Skałka. Jako że jest on mały, zwłaszcza w weekendy zapełnia się bardzo szybko. W przypadku braku miejsc, można zaparkować na jednym z licznych płatnych parkingów w sąsiedztwie.

Powrót